In memoriam Doenja

* 13-07-2010 † 05-12-2022
Doenja werd op 13 juli 2010 geboren als Hylke vd Veluwesprengen. Ze was een dochter van Basco du Grand Bijou en van Balou vd Veluwesprengen.
Op 25 september 2010 togen wij naar Heerde. Arthos was voor de kennismaking ook mee. We troffen daar een heerlijke pup aan en ze ging direct met ons mee naar Oosterwolde

Regelmatig togen wij met Arthos en Doenja naar de zeedijk in Harlingen en de spartelvijver in Appelscha, hier konden ze zich heerlijk uitleven!

Al snel bleek het een heerlijk teefje te zijn. Avontuurlijk en voor de duvel niet bang. Uiteraard namen we haar overal mee naar toe. Onder andere iedere keer met ons mee naar de paarden als Greta ging rijden.
Doenja was overigens een echte werklijn, ze zat vol met energie en werklust! Dat deed ons besluiten te beginnen met de IPO training. Dat deed ze ongelooflijk goed! Ze werd er na verloop van tijd in onze ogen te fel van en we zijn er daarom mee gestopt. Per slot van rekening was ze bedoeld als huishond.
Natuurlijk was Doenja voor ons de mooiste pup van de wereld en dat wilden wij de wereld laten zien! Dus op naar de Paasshow in Leeuwarden. Wisten wij veel dat een werklijn daar volgens de keurmeesters niet thuishoort!

In april 2012 verhuisden wij naar Winterberg, we hadden een klein hotel overgenomen. In eerste instantie namen we de honden niet mee. Ze gingen vooralsnog bij Renco, de oudste zoon, wonen.
Na gewenning van onze kant kwamen Arthos en Doenja weer naar ons toe. Ze hebben daar een geweldige tijd gehad! Lange wandelingen door de bergen en afkoelen in een beekje. Een prachtige tijd voor ons en voor Arthos en Doenja!

Ons avontuur in Winterberg duurde door omstandigheden niet erg lang. In het voorjaar van 2014 gingen wij terug (met de honden) naar Oosterwolde.

In januari 2017 kwam Roos bij ons wonen als eerste herplaatser. Zij en Doenja waren na 2 dagen de beste vriendinnen. Wij noemde ze vaak “Duo Penotti” ; altijd samen op één kussen.
Vele uren gingen wij met het trio naar de spartelvijver in Appelscha. We weten echt niet wie er meer genoten: wij of de honden…….

Na onze verhuizing op 1 maart 2018 naar het bouvenparadijs wierp Doenja zich op als de alfa teef. Bij iedere nieuwkomer, van herplaatser tot pup zegde zij de nieuwelingen de wacht aan en greep in als het haar te wild ging!
Na het overlijden van Roos op 30 september jl. ging het toch wel snel achteruit met Doenja haar gezondheid. Zou er een verband zijn?
We zullen het nooit weten. Het is niet te bevatten dat ze nog maar een week geleden, samen met de anderen, het erf bewaakte en best wel fief rondliep. Ook de pups werden nog wel eens gewaarschuwd als ze te wild speelden.
Vanaf eind vorige week ging het snel. Nauwelijks meer eten, met moeite nog naar buiten voor een plas totdat ze zelfs helemaal stopte met eten. Ze werd hijgerig en begon regelmatig ook te hoesten. Dat was een duidelijk signaal. De dierenarts was het helemaal met ons eens: Doenja was op.

Ons verstand zegt dat de beslissing goed was voor Doenja; verder lijden is haar bespaard. Ons gevoel zegt iets heel anders!

Doenja, superlief, sociaal, eerlijk, betrouwbaar, onverschrokken en een geweldige roedelleidster. Ze heeft ons veel geleerd over hoe om te gaan met honden. Doenja leerde ons hoe ze te lezen, haar intuïtie was ongelooflijk, ze wist vanaf het eerste moment of een hond in onze roedel paste of niet..

We missen je meid!

Hieronder in willekeurige volgorde nog wat foto`s van Doenja

6 gedachte over “In memoriam Doenja”
  1. Wat een mooi liefdevol geschreven memoires over Doenja zit met tranen in mijn ogen wat een mooi leven heeft ze bij jullie gehad en jullie hebben veel mooie herinneringen aan haar.

    1. Hallo Sylvia,
      Wat leuk om te horen dat wij er in geslaagd zijn om ons gevoel in woorden om te zetten!
      Het heeft bij ons overigens ook wel tranen opgeleverd! En mooie herinneringen?? Nou en of!
      Groet,
      Greta en Dick

  2. Mooie woorden over Doenja. Je kunt op de foto’s zien dat ze het geweldig bij jullie heeft gehad.
    Koester de mooie momenten, voor altijd in je hart.

  3. Och wat sneu nou en ja een heleboel verdriet… Maar als ik het lees denk ik wat heeft doeja een goed leven gehad! Heel veel sterkte gewenst.

    1. Hallo Anneke,
      Fijn dat je de moeite hebt genomen te reageren op het in memoriam van Doenja!
      dat doet ons goed.
      En als we zo terug denken aan de laatste ruim 12 jaar met Doenja denken wij zij en wij met elkaar een prachtige tijd hebben gehad!
      Groet,
      Greta en Dick

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *